در دنیای امروز که شبکه‌های اجتماعی با فروش بیگ دیتا از مهمترین بیزینس‌های موجود هستند، دیگر اهمیت اطلاعات بر کسی پوشیده نیست. فناوری اطلاعات با در اختیار قرار دادن امکان جمع آوری اطلاعات، کمک بسیار بزرگی به رشد و توسعه مد نظر انسان‌ها در تمام جوانب کرده است. حال این اطلاعات می‌توانند در حجم حد شبکه‌های اجتماعی یا اطلاعاتی درباره سازمان‌ها و در میان منابع انسانی باشد. کسب‌وکارها با استفاده از قراردادهای NDA یا قرارداد عدم افشای اطلاعات (Non-disclosure Agreement) از اطلاعات خود محافظت می‌کنند که در ادامه مقاله وبلاگ تست‌پرو با این نوع از قرارداد بیشتر آشنا خواهیم شد.
قرارداد NDA یا عدم افشای اطلاعات چیست؟
نوشتن قرارداد روشی معمول برای پیشگیری از اصطلاحاً دبه کردن یکی از طرفین هرگونه معامله‌ای است که بصورت توافقات شفاهی انجام شده‌اند. وقتی یک شرکت قصد توافق با شرکت یا فردی دیگر، به منظور انجام کاری را داشته باشد نیز از همین روش که می‌توانیم به زبان ساده بگوییم “برای محکم کاری” و پیشگیری از ضرر و زیان‌های ناشی از افشای اطلاعات خود و همچنین اتخاد رویکرد جبران این اتفاق است، استفاده می‌کند.
نمونه قرارداد عدم افشا اطلاعات با کارمند
به طور کلی 2 نوع قرارداد عدم افشای اطلاعات وجود دارد که افراد یا سازمان‌ها به منظور اطمینان از افشا یا سوء استفاده کارمندان و یا شریک تجاری خود از آنها استفاده می‌کنند:
- قرارداد عدم افشای اطلاعات یک جانبه
- قرارداد عدم افشای اطلاعات دو جانبه
نوع اول معمولا زمانی استفاده می‌شود که شرکت از فردی که قرار است به عنوان کارمند در سازمان آنها مشغول به کار شود و یا شرکت دیگری که قصد همکاری با آن را دارد می‌خواهد. در اینجا یک طرف معامله از طرف دیگر می‌خواهد که صرفا یک کاری را برای او انجام دهد و نیازی به دریافت اطلاعات خاصی از آن فرد یا شرکت ندارد. فقط اطلاعاتی از خود در اختیار طرف مقابل قرارداد قرار می‌دهد تا کاری مشخص در زمانی مشخص برایش انجام شود.
نوع دوم قرارداد مربوط به زمانی است که طرفین معامله به منظور پیشبرد کار نیاز به تبادل اطلاعات میان یکدیگر دارند. برای مثال فرد متخصصی که باید دانش تخصصی خود را که در دست همگان نیست با شرکتی که با آنها قرارداد بسته است به اشتراک بگذارد. در چنین شرایطی قطعا او نیز نیاز دارد که از محرمانه بودن دانش خود در آن سازمان اطمینان حاصل کند. و یا دو شرکتی که قرار است شرکای تجاری یکدیگر شوند. برای مثال یک شرکت برندینگ که پروژه برندسازی یک سازمان را گرفته است، به اطلاعات محرمانه زیادی از آن سازمان نیاز دارد تا بتواند کارشان را انجام دهد.
نمونه قرارداد عدم افشای اطلاعات یک طرفه
برای دانلود یک نمونه از قرارداد حفظ محرمانگی با فرمت word کلیک کنید.
نمونه قرارداد حفظ محرمانگی اطلاعات
برای نوشتن یک قرارداد حفظ محرمانگی نیازی به رفتن به دفتر اسناد رسمی ندارید. کافیست چند نمونه از این قراردادها را مطالعه کنید تا بتوانید نمونه مورد نیاز برای سازمان خود را با توجه به نوع کاری که انجام می‌دهید و هم چنین با توجه به مواردی که می‌خواهید محرمانه باقی بمانند را آماده کنید.
قانون عدم افشای اطلاعات
حتی یک آشپز حرفه‌ای هم رسپی‌های مخصوصی دارد که حاضر نیست در اختیار همه قرار دهد. این موضوع در مورد سازمان‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. چرا که هر سازمانی اعم از خدماتی یا تولیدی بر پایه بسیاری اطلاعات فنی، دیتاهایی که از بازار کار، رقبا و مشتریان خود دارد، اسرار تجاری و… کار می‌کند که افشای آنها می‌تواند مزیت رقابتی یا به طور کلی حیات سازمان را از جانب رقبا در معرض تهدید قرار دهد. این قانون به منظور محافظت از سازمان‌ها در برابر تهدیدهایی که افشای اطلاعات برای سازمان‌ها به همراه دارد، به وجود آمده است.
عدم افشای اطلاعات محرمانه
امروزه شرایط کاری به نحوی است که اشخاص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام کارها، گرفتن نیرو یا حتی برون سپاری کارهایشان مجبور و در حالت خوش بینانه، مایل به سهیم کردن دیگران در اطلاعات یا دانش کاری خود هستند. بدون شک در چنین شرایطی نیاز به یک ضمانت اجرایی به منظور اطمینان از عدم سوء استفاده از این اطلاعات شریک شده، احساس می‌شود. در یک قرارداد عدم افشای اطلاعات محرمانه باید در مورد اینکه چه اطلاعاتی محرمانه به حساب می‌آیند، طرفین تا چه مدت ملزم به رعایت حفظ اطلاعات هستند، ضمانت اجرایی و وجه التزام قرارداد چه مواردی هستند و… صحبت شود که در ادامه به این موارد اشاره خواهیم کرد.
-
مواردی که می‌توانند برای سازمان‌ها جزو اطلاعات محرمانه باشند:
مسائل مالی و مالیاتی شرکت، استراتژی‌های تجاری کسب و کار، طرح‌های اقتصادی، اطلاعات فردی مشتریان یا دیتاهای مربوط به سلایق و نیازهای مشتریان، برنامه بازاریابی و توسعه بازار، برنامه‌های تبلیغات، اسرار تجاری، اسناد حقوقی و قراردادی.
-
مواردی که باید در یک قرارداد افشای اطلاعات محرمانه به طور واضح در موردشان صحبت کرد:
- مشخصات دقیق هریک از طرفین (اعم از شخص حقیقی یا حقوقی)
- موضوع قرارداد
- زمان شروع و پایان کار
- تعهدات طرفین
- شرایط خاص مرتبط به کار هریک از طرفین
- ذکر اولویت‌بندی و طبقه‌بندی‌ها در صورت لزوم و توافق طرفین
- مشخص کردن حدود مالکیت اطلاعات
- اعتبار حقوق و محدودیت‌ها
- اشاره به چگونگی جبران خسارت و ضمانت اجرایی
فرم درخواست اطلاعات سهامداران و تعهدنامه حفظ محرمانگی
فرم درخواست اطلاعات سهامداران، یکی از مهمترین اطلاعات مربوط به شرکا یا همان سهامداران شرکت‌هاست که باید مشمول یک تعهدنامه حفظ محرمانگی دوجانبه باشد. زیرا که چنین فرمی شامل اطلاعات شخصی افراد، اطلاعات بانکی یا به بیان دیگر اطلاعات حقیقی و حقوقی سهامداران است.
نام‌های دیگر قرارداد عدم افشای اطلاعات
این قرارداد در اغلب اوقات با همین نام خوانده می‌شود اما گاهی ممکن است بسته به حوزه کاری و صنعتی که از آن استفاده می‌کند با ادبیات دیگری به آن اشاره شود که در این مقاله انواع این اسامی را گردآوری کرده‌ایم:
- NDA،
- فرم عدم افشای اطلاعات،
- توافق نامه محرمانه بودن،
- بیانیه محرمانه بودن،
- توافق نامه رازداری Secrecy Agreement یا به اختصار SA
- توافق نامه اطلاعات مالکانه Proprietary Information Agreement، به اختصار PIA
- توافق محرمانگی Confidentiality Agreement، به اختصار CA
- توافق افشای اطلاعات محرمانه Confidential Disclosure Agreement،به اختصار CDA
- توافق نامه افشای محرمانه (CDA)،
- توافق نامه اطلاعات اختصاصی (PIA) یا توافق‌نامه رازداری
